Elke ouder met kinderen heeft een oerdrang om de highlights van die kleine koters vast te leggen voor later. Logisch, want de tijd vliegt en voor je het weet zijn ze het huis uit. Toch laten veel ouders én grootouders de dagelijkse beslommeringen vaak liggen als foto-onderwerp. Zonde, want dat is wat kinderfotografie zo speciaal maakt.
Vroeger moest ik als kind met enige regelmaat naar Toon Geurts, de plaatselijke fotograaf, voor een strakke portretfoto. Toon was erg klein van stuk, maar daar maakte hij geen probleem van. In grote mensenmassa’s hield hij zijn camera (met flitser) hoog boven zijn hoofd en drukte dan af. Dit alles leverde hem behalve lokale bekendheid, ook de bijnaam ‘Flits Toën’ (spreek uit als ‘Flihts Toewn’) op.
Om kinderen goed op de foto te krijgen, had Flits Toën een uitgekiende strategie. Hij praatte met de moeders over het weer en wie er dood was en vroeg of het haar van het te fotograferen kind goed zat. Daarna ging hij achter zijn studiocamera staan en riep in dialect ‘Kiek es naor het veugelke!’ Hij drukte dan al op de ontspanknop op het moment dat je de grimas op je gezicht nog moest ontplooien. Het waren de hoogtijdagen van de kinderfotografie, dat snap je.
Leg de dagelijkse dingen vast
Hoe anders is het nu? We hoeven niet meer naar een fotograaf om de leeftijd van een kind vast te leggen. De camera in je smartphone is minstens zo goed als die van Flits Toën in de jaren 70. Het gekke is dat je in de fotobibliotheken van menig ouder vooral plaatjes ziet van Bijzondere Gebeurtenissen. Verjaardagen, Sinterklaas, Kerstmis, dat werk.
Niks mis mee hoor, maar als vader van oudere kinderen kan ik je vertellen dat de foto’s waar ik het meest om geef, de foto’s zijn van de dagelijkse dingen. Het jammere is dat ik daar bijna geen foto’s van heb. Geen foto van de kinderen aan de ontbijttafel, geen foto dat de kinderen met hun knuffel op het gras liggen, geen foto van mijn vrouw die de haren van de kinderen invlecht…
De foto’s die ik wel heb, koester ik nog meer dan alle vakantie- en verjaardagsfoto’s. Zoals de foto boven deze blog van mijn oudste dochter in de trein. Niet genomen met een smartphone overigens, want slimme mobieltjes bestonden toen nog niet.
Kinderfotografie: om niets te vergeten
Kinderen veranderen razend snel. Té snel soms. Ongetwijfeld ken je de timelapse-videos van Frans Hofmeester waarin je zijn kinderen Lotte en Vince langzaam ouder ziet worden. Meteen na de geboorte van zijn dochter begon Hofmeester met het wekelijks filmen van haar portret.
“Ik was denk ik bang dat ik zou vergeten hoe ze er ook alweer uitzag iedere week”, zo verklaart Hofmeester zijn drive om het nu al bijna 20 jaar vol te houden. Met nog altijd Lottes babydekentje als consequente achtergrond.
De video’s zijn tegelijkertijd prachtig, ontroerend en fascinerend, en menige ouder zal prevelen dat hij of zij dat ook had moeten doen.
Timelapse met foto’s
Wat Hofmeester deed met video, kun jij natuurlijk ook doen met foto’s. Iedere week een foto op precies dezelfde plek en – heel belangrijk – precies dezelfde achtergrond. Je smartphone op een statief zetten met puntjes op de vloer voor de statiefpoten maakt het gemakkelijker om elke week exact dezelfde positie in te nemen.
Om te voorkomen dat het stijve portretten worden, kun je – net als Hofmeester – je kinderen laten vertellen over de belevenissen in die week. De beloning laat even op zich wachten, maar uiteindelijk heb je een prachtig tijdsbeeld van je dierbaarste bezit.
Vertekening
Wil je het meteen goed aanpakken? Gebruik dan de telelens van je camera of koop een portretlens die je voor je cameralens kunt schuiven.
Waarom? Als je een gezicht redelijk beeldvullend in beeld wil krijgen, moet je er vrij dichtbij staan. Dat is niet alleen ongemakkelijk, maar zorgt ook voor een bolling van het gezicht en een iets grotere neus. Een portretlens zet alles in het juiste (werkelijke) perspectief en je kunt wat meer afstand nemen van je onderwerp.
Pak het moment
Een smartphone-camera heb je binnen een seconde paraat en staat altijd startklaar op de stand ‘automatisch’. En dat is echt een belachelijk groot voordeel ten opzichte van een spiegelreflexcamera.
Het kind bepaalt het moment. Jij moet dat moment zien te pakken. Nu hebben de meeste smartphones een handige functie die ‘burstmode’ heet. Hiermee kun je in rap tempo een reeks foto’s achter elkaar schieten door de ontspanknop ingedrukt te houden of – afhankelijk van het type smartphone – de ontspanknop naar links te vegen. Een teller laat zien hoeveel foto’s je er doorheen jaagt. Achteraf kun je in de fotobibliotheek de foto’s kiezen die je wil bewaren. Echt een superhandige functie als je kinderen wil fotograferen.
Je (klein)kinderen beter op de foto?
Wil je in korte tijd leren hoe je betere foto’s – of liever gezegd: betere herinneringen – kunt maken met je smartphone? Dan heb ik twee tips voor je:
1) Online cursus kinderfotografie
De online cursus kinderfotografie van Hanneke Vollbehr. Waarom is deze cursus zo geschikt? Nou, omdat Hanneke niet moeilijk doet over cameratechniek, maar juist ingaat op het ‘zien’ van fotomomenten. En de smartphone in is daarvoor de ideale camera!
2) Mamarazzi
Liever lezen? Dan haal je veel inspiratie uit het boek Mamarazzi dat ook voor papa’s heel interessant trouwens. Het boek is verkrijgbaar via bol.com en Libris.
